polikliniek voor patiënten die lang op de IC hebben gelegen
Patiënten die langere tijd (vijf dagen of meer) op de Intensive Care (IC) hebben gelegen, kunnen daaraan specifieke klachten overhouden. Deze zijn niet het gevolg van de ziekte of verwondingen waarmee de patiënt was opgenomen, maar van het lange liggen in een vaak ongemakkelijke positie, veelal buiten bewustzijn en met beademing. Voor deze doelgroep begint het Albert Schweitzer ziekenhuis nog dit jaar met een ‘post-IC-polikliniek’.
,,Lang op de IC liggen is zwaar”, vertelt intensivist (IC-arts) Michael Frank van het Albert Schweitzer ziekenhuis. ,,Die belasting komt bovenop de ernstige ziekte of verwondingen die de patiënt toch al heeft.” Frank en vier IC-verpleegkundigen gaan patiënten na hun verblijf op de IC actief benaderen met de vraag of zij problemen ondervinden en hier een oplossing voor trachten te vinden.
De IC-arts legt uit: ,,Wanneer mensen bij ons worden ontslagen, nadat ze langere tijd héél ziek zijn geweest, zien wij hen meestal niet meer terug. De orgaanspecialist of de huisarts neemt de zorg weer over. Maar die herkent of onderkent niet altijd de typische restverschijnselen van een verblijf op de IC. Soms wordt dan in de verkeerde richting gezocht, of de patiënt blijft onnodig lang met een ongemak rondlopen. Daarom willen wij deze patiënten graag terugzien als daar aanleiding toe is.”
Dokter Frank noemt als voorbeelden een klapvoet (het niet goed kunnen optillen van de voorvoet) en andere bewegingsproblemen door zenuwuitval; duizeligheid, tintelingen in handen en voeten of zweterigheid als gevolg van stoornissen in de bloeddrukregulatie; problemen met slikken of de stem, door littekens die zijn veroorzaakt door de beademingstube; nek- of rugklachten door het lang in één houding liggen; stressverschijnselen zoals nachtmerries en (sociale) angst doordat mensen een paar dagen of weken herinneringen missen.
,,Het zijn klachten die niet per se heel ernstig, maar vaak wel heel hinderlijk zijn”, aldus Frank. ,,En waar veelal een remedie voor bestaat, mits de patiënt op het goed spoor wordt gezet naar bijvoorbeeld een neuroloog, fysiotherapeut of psychotherapeut.”
De beweegreden voor de post-IC-poli is enerzijds extra service bieden aan de ex-patiënt, anderzijds meer efficiency in de zorg. ,,We kunnen waarschijnlijk voorkomen dat mensen onnodige onderzoekstrajecten doorlopen, omdat wij de klacht snel herkennen en weten welke behandeling het best passend is. Mogelijk kunnen we mensen ook sneller weer aan het werk krijgen en in elk geval geruststellen. Zelfs wanneer de klacht niet te behandelen zou zijn, kan het toch helpen om precies te weten en te begrijpen waardoor deze is ontstaan.”
De post-IC-poli gaat alle IC-patiënten direct bij ontslag wijzen op haar bestaan, maar heeft geen voorgenomen aantal patiënten per jaar. Dokter Frank: ,, Komen er weinig mensen, dan komen er weinig. Wij doen het er voorlopig gewoon bij. Het is vooral belangrijk dat deze service er is.”
