Opening tuin verzorgingshuis Crabbehof Dordrecht
DORDRECHT – De 25 dementiepatiënten in verpleeghuis Crabbehof in Dordrecht,hebben sinds kort een eigen tuin tot beschikking.,,Klinkt niet zo bijzonder hè,” zegt directeur Johan Groen. ,,Maar dat is het wél. Het welzijn van onze patiënten zal er beter door worden.”
Lekker mensen kijken. Op een terrasje, in de zon. Drankje erbij, lekker wat eten, genieten van al wat voorbij komt. Wie kent het niet van de vakantie? ,,Dat is toch heerlijk,” zegt Johan Groen van Verpleeghuis Crabbehof. ,,Ik doe het zelf ook. En het is het simpelste van de hele wereld, je hoeft alleen maar te kijken. Nou, dat krijgen de dementiepatiënten in Crabbehof nu ook. Ze kunnen in hun eigen tuintje lekker mensen kijken.”Het verpleeghuis bestaat dit jaar precies een kwart eeuw. Groen: ,,Toen dit gebouwd is, is er nooit rekening gehouden met de doelgroep van dementie. Maar tijden veranderen en nu is daar wel behoefte aan in Crabbehof.” Volgens Groen heeft dat twee oorzaken. ,,In de eerste plaats is er in de hele regio een tekort aan plekken. Daarnaast willen we ook de ouderen in het verpleeghuis die te maken krijgen met een geheugenstoornis niet weghalen uit hun vertrowde omgeving. Daarom zijn we vorig jaar september gestart met een eigen afdeling. Die hebben we de Bonzai-afdeling genoemd.Marijke Brouwers, die in Brabant veel ervaring opdeed met dementie-patiënten, werd aangesteld als hoofd van de nieuwe afdeling. ,,Een van de eerste dingen die mij opviel toen ik hier kwam, was dat er geen plek was voor de bewoners om naar buiten te gaan. Alle mensen zaten de hele dag binnen. En patiënten die lijden aan dementie, die moet je stimuleren, prikkelen.” Samen met Groen was Brouwers er snel uit. Er moest, hoe dan ook, een speciale buitenruimte komen. ,,We hadden toen nog een tuin, maar dat was een complete ravage. Maar we wisten wel: dit is dé plek om een veilige buitenplek te maken. Toen zijn we gelijk aan de snal gegaan.”
Vandaag werdt het terras officieel geopend. Een netjes opgeruimd terras, met wat tafeltjes, nieuwe plantjes en een afdakje. ,,En meer is er ook niet nodig om ervoor te zorgen dat de mensen zich beter voelen. Dat het welzijn groter wordt.”Brouwers heeft daarvan een mooi voorbeeld. ,,Vaak zitten deze patiënten er maar een beetje bij. Ze drinken hun koffie en zitten op hun kamer. Maar vorige week, het was een zomerse dag, waren we buiten. Dan zie je dat die mensen echt opleven. Ze hebben gesprekjes, spelen een spelletje, nemen lekker wat te eten. Zo zou het moeten zijn.” Groen denkt al een ‘arrangementen’. ,,Dat we de mensen dus een halve dag een goede dagbesteding geven. Dat ze kunnen eten in het restaurant, en daarna lekker de tuin in kunnen. Dan zijn ze voor hun gevoel echt een dagje uit. In eigen tuin, en dat elke dag.” Verder is veel rekening gehouden met de uitstraling van de tuin. ,,Het probleem met deze patiënten is, dat ze in een gesloten ruimte moeten blijven, anders lopen ze weg. Dan kun je er een groot hek omheen zetten, maar met deze binnentuin is dat niet nodig. Er zijn ook altijd twee personeelsleden aanwezig.”Ook voor familieleden is de tuin een voordeel. ,,Zij zien opeens weer een heel andere kant van hun familielid of dierbare.”
bron : Ad drechtsteden
