Bloemen en foto´s Munnikensteeg Zwijndrecht
ZWIJNDRECHT – Bij het condoleanceregister in de hal van de John F. Kennedyschool in Zwijndrecht, staan vijf leerlingen in de rij. Leeftijd- en klasgenootjes van de 10-jarige Nikita Boudewijn, die deze week bij een tragisch ongeval op de Munnikensteeg om het leven kwam.
Ze schrijven boodschappen vol liefde en verdriet, ter herinnering aan ‘hun’ Nikita. ,,De kinderen hebben het moeilijk,” zegt directeur Joop Verduin van de school.
Woensdagavond werd Zwijndrecht opgeschrikt door een verschrikkelijk ongeluk op de Munnikensteeg. De 10-jarige Nikita wilde daar oversteken, op een plek waar dat niet gebruikelijk is.
Terwijl een vriendinnetje de overkant bereikte, werd Nikita geraakt door een automobilist. Ze overleed een dag later. Op de plek van het ongeval is een gedenkplek ingericht; een gedicht, een foto en bloemen.
,,Waarom?”, vraagt Joop Verduin zich af. ,,Waarom zij? Waarom daar? Waarom zo jong? Het zijn vragen die we allemaal hebben, ook de ouders. Er zijn geen verwijten, slechts vragen.”
Kinderen en ouders die daar behoefte aan hebben, komen deze week samen op de Jenaplanschool aan de Buizerdstraat. ,,Om samen te zijn en het verlies ook samen te verwerken,” zegt Verduin. ,,Er heerst grote saamhorigheid bij iedereen op school.”
De klasgenootjes van Nikita hebben in de klas een eigen gedenkplek ingericht. Gedichtjes, tekeningen en kaarten liggen netjes opgesteld in de hoek van de klas. ‘De lucht is blauw, ik hou van jou’, is te lezen op één van de gedichten. Op een ander staat: ‘Nikita, ik mis je en ik weet dat je dat weet. We houden veel van je’. Ook haar moed wordt geprezen; dat ze zó gevochten heeft voor haar leven.
,,Haar etui was het eerste dat hier is neergelegd,” zegt Verduin. ,,En haar schriftjes. Dat moest van de leerlingen. Daar stonden ze op.” Een lego-werkstuk waar Nikita aan werkte, samen met een paar klasgenootjes, staat ook op de gedenkplek. ,,Dat werkstuk was niet af, maar dat hebben ze afgemaakt. Ook dat wilden de leerlingen graag. Het is een manier om dit allemaal te verwerken.”
De afgelopen twee dagen en ook de komende tijd zal er traumahulp aanwezig zijn om de kinderen en ouders te helpen het verlies te verwerken. Voor zover het mogelijk is, probeert de school vooruit te kijken en de gebeurtenissen een plek te geven. ,,Volgende week willen we een boom planten ter nagedachtenis aan Nikita. Een permanente plek waar we haar kunnen gedenken.”
Veel kinderen gaan volgende week naar de uitvaart. Verduin: ,,Het zal moeilijk worden. Maar de kinderen hebben allemaal een roos en laten witte balonnen op.” Daarna houdt de school nog een eigen herdenking. ,,Wat we daar precies zullen doen, weten we nog niet. Wat we wel weten, is dat we dit als school graag willen doen.”
Bij het condoleanceregister staan inmiddels nieuwe leerlingen in de rij. Op de ruit van het klaslokaal is een witte boom geschilderd, waarvan kinderen zelf de bladeren aan het maken zijn. Een boom met boodschappen aan Nikita en haar familie. ,,We zullen die op termijn aan de ouders geven,” zegt Verduin.
bron Ad dortenaar
